Pawilon na wodzie

Betlejem to przysiółek Krzeszowa, położony u podnóża Anielskiej Góry, nad potokiem Cedron. W latach 1674-1680 wzniesiono tutaj kompleks obiektów, częściowo umieszczonych na wodzie. Miejsce to służyło krzeszowskim zakonnikom, którzy oddawali się tutaj modlitwie i odpoczywali w otoczeniu pięknej przyrody. Opat Bernard Rosa, pomysłodawca przedsięwzięcia, wzorował się w swojej wizji na obiekcie klasztornym augustianów, znajdującym się w Pradze. Na szczególną uwagę zasługuje pawilon na wodzie, zwany też pawilonem opackim. Obiekt umieszczony został na palach w środku niewielkiego stawu. Zbudowany na planie ośmioboku pawilon o średnicy około 10 metrów otoczony jest tarasem z balustradą. Do brzegu prowadzi drewniany mostek. Wewnątrz obejrzeć można kunsztowne dekoracje malarskie, przedstawiające sceny opisane w Starym Testamencie. Powyżej okien znajdują się unikalne malowidła wyodrębnione w trzech rzędach. Pierwszy poziom tworzą obrazy na deskach. Środkowy poziom zdobią obrazy olejne namalowane na płótnie, przedstawiające dzieje życia króla Dawida. Ostatni najwyższy poziom to wizerunki rycerzy króla Dawida, zaprezentowane w formie medalionów. Zwiedzając drewniany zabytek, dostrzec można wiele symbolicznych znaczeń. Ciekawy jest sam kształt pawilonu, który przypominać miał starotestamentowe namioty. Cystersi przywiązywali także wagę do liczb. Przykładem tego rodzaju symboliki jest 8 obrazów w każdym rzędzie malowideł. Liczba nawiązuje do 8 osób, które przetrwały potop w Arce Noego.