Epitafia marciszów

Charakterystyczna budowla, otoczona kamiennym murem po dawnym cmentarzu, znajduje się w centralnym punkcie miejscowości. Początki kościoła w Marciszowie sięgają czasu średniowiecza. Pierwsza historyczna wzmianka o tutejszej świątyni pochodzi z 1335 roku. Budowla w stylu gotyckim została wzniesiona prawdopodobnie w 1378 roku. Miejsce to było od początku istnienia traktowane z wielką troską, między innymi za sprawą możnego, rycerskiego rodu von Zedlitz, związanego przez wieki z tymi ziemiami.

W XVI wieku kościółek został gruntownie przebudowany. Obiekt na planie prostokąta posiada kwadratową wieżę z drewnianym szalunkiem. W 1856 roku wieżę zwieńczono wysokim iglicowym hełmem pokrytym gontem. We wnętrzu przetrwały unikalne zabytkowe elementy – gotyckie sakramentarium z XIV wieku, fragmenty gotyckiego ołtarza, drewniana empora na zakończeniu nawy, a także barokowa polichromowana ambona z drugiej połowy XVIII wieku. Jednonawowy kościół z wydzielonym prezbiterium pokryty jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym.

W murach kościoła zachował się unikalny w skali regionu zespół płyt nagrobnych i epitafiów z okresu XVI i XVII wieku. Największą uwagę przyciągają całopostaciowe wizerunki rycerzy – przedstawicieli rodu von Zedlitz. Kunsztownie wykonane płaskorzeźby są wyjątkowym źródłem informacji historycznej. Widnieją tutaj między innymi herby rodowe Zedlitzów. Kościół pw. św. Katarzyny jest najcenniejszym zabytkiem Marciszowa. Obecnie wnętrze świątyni nie jest dostępne dla wiernych i zwiedzających.